Świeccy we wspólnocie chrześcijańskiej

Katechezy Jana Pawła II na temat obecności ludzi świeckich w życiu i posłannictwie Kościoła.

W dniach od 27 października 1993 r. do 21 września 1994 r. Jan Paweł II w katechezie podczas audiencji generalnych podjął i systematycznie omówił temat obecności ludzi świeckich w życiu i posłannictwie Kościoła. Tej sprawie poświęcił aż 27 zwięzłych przemówień. Jest to najbardziej osobiste i zarazem całościowe ujęcie tego tematu w dotychczasowym nauczaniu papieskim. Stanowi jakby "summę" nauki Kościoła o ludziach świeckich. W swej treści zawiera ona nie tylko podstawy teologiczne kościelnej tożsamości laikatu i jego powołania oraz misji w Kościele i w świecie, ale także praktyczne wskazania, jak tę misję realizować w życiu ludzi wszelkiego stanu, sytuacji osobistej i zawodu, a nawet wieku. Odnajdziemy tutaj nie tylko wskazania dla małżonków i rodziców, dla osób samotnie żyjących, dla cierpiących i chorych oraz świata pracy, ale także dla dzieci "w sercu Kościoła", dla młodzieży i dla osób starszych. Papież dostrzega również szczególną rolę, godność i posłannictwo kobiety chrześcijańskiej jako matki i kapłanki "domowego Kościoła". W końcowym przemówieniu ukazuje rolę i "promocję" chrześcijańskiego laikatu w perspektywie nowych czasów, tj. Trzeciego Tysiąclecia.